تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی با استفاده از پاوربال بر قدرت مچ و شانه و عملکرد حرکتی اندام فوقانی افراد دارای سندرم ایمپینجمنت

مفصل شانه برای ایجاد ثبات پویای خود در دامنه حرکتی کامل نیازمند فعالیت عضلات است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین مقاومتی با استفاده از پاوربال بر قدرت مچ دست، شانه و عملکرد حرکتی اندام فوقانی بیماران دارای سندرم گیر افتادگی شانه بود. برای اجرای این پژوهش نیمه تجربی، 30 ورزشکار والیبالیست به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم بندی شدند. جهت اندازه گیری قدرت مچ دست، قدرت شانه و عملکرد حرکتی آزمودنی ها قبل و پس از اجرای برنامه مداخله ای (هشت هفته تمرین مقاومتی با استفاده از پاوربال) به ترتیب از داینامومتر دستی، داینامومتر آیزوکینتیک و آزمون تعادلی وای برای اندام فوقانی استفاده شد.
نتایج پژوهش حاضر نشان داد، تمرینات پاوربال تاثیر معنا داری بر قدرت چرخش دهنده های داخلی (درونگرا) (009/0=P) (برونگرا) (014/0=P)، چرخش دهنده های خارجی (درونگرا) (001/0=P) (برونگرا) (021/0=P)، قدرت گرفتن (001/0=P)، قدرت اکستنشن مچ دست (009/0=P) و عملکرد حرکتی (001/0=P) شانه داشته است.
با توجه به تاثیر معنادار تمرینات با استفاده از پاوربال بر قدرت مچ و چرخاننده های شانه و عملکرد حرکتی اندام فوقانی، استفاده از این تمرینات در مراحل توانبخشی بیماران دارای نقص در فاکتورهای ذکر شده پیشنهاد می گردد.