مقایسه ریزگردانی تک ایستگاهی و چندایستگاهی فرین های دما و بارش (مطالعه موردی: سواحل جنوبی دریای خزر)

به منظور مقایسه ریزگردانی تک ایستگاهی و چندایستگاهی فرین های دما و بارش، عملکرد روش های تک ایستگاهی نگاشت چندکی (SSQ) و ماژول چندایستگاهی بسط یافته (ModExDs)، در شبیه سازی اقلیمی 5 ایستگاه سینوپتیک سواحل جنوبی دریای خزر مورد آزمون قرار گرفت. پیش بینی شونده های این پژوهش، سری زمانی فرین های دما و بارش روزانه طی دوره آماری (2013-1961) است که 30 سال به منظور آموزش و 23 سال جهت اعتبارسنجی مدل، در نظر گرفته شد. از متغیرهای بزرگ مقیاس جوی آرشیو داده های واکاوی (NCEP) نیز به عنوان پیش بینی کننده استفاده شد. با به کارگیری 27 شاخص فرین اقلیمی، عملکرد این روش ها در حساسیت به ناهنجاری های بزرگ مقیاس جوی و نیز توانمندی آن در بازنمونه برداری توزیع داده های مشاهداتی در دوره اعتبارسنجی، به ترتیب با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و کولموگروف-اسمیرنوف، مورد آزمون قرار گرفت. به منظور ارزیابی کلی مدل، از روش ترکیبی استفاده شد. نتایج نشان داد که رویکرد ریزگردانی تک ایستگاهی با گذراندن به ترتیب 63، 48 و 6/29 درصد و رویکرد چندایستگاهی نیز با موفقیت در 7/66، 9/48 و 3/33 درصد از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف و همبستگی پیرسون و نیز آزمون ترکیبی، در ریزگردانی داده های واکاوی، نتایج نسبتا قابل قبولی را ارائه دادند. روش های مورد بررسی، شاخص های دما را بهتر از شاخص های بارش، ریزگردانی کردند. در مجموع، عملکرد روش ریزگردانی چندایستگاهی، به ویژه در ریزگردانی شاخص های دما، بهتر از روش تک ایستگاهی بود. در حالت کلی، هر دو روش نتایج بهتری در گرگان و عملکرد ضعیف‏تری در رشت نشان دادند.