بخش بندی جوجه های گوشتی به منظور پیش بینی وزن به روش مدل شکل فعال

به دلیل مشکلات بسیار توزین مستقیم وزن از قبیل استرس زا بودن آن هم برای کشاورز و هم برای حیوانات،‏ روش های مبتنی بر پردازش تصاویر دیجیتال به منظور برآورد وزن حیوانات زنده و تعیین روند رشد آن ها پیشنهاد شده است،‏ اما تعیین تغییرات ویژگی های ظاهری بدن حیوان با وجود سر به دلیل تغییر مکرر موقعیت آن سبب ایجاد خطای قابل توجهی می گردد. بدین منظور تعداد30 قطعه جوجه گوشتی یک روزه تحت شرایط استاندارد پرورش داده شد. به منظور کاهش خطای تخمین وزن جوجه های گوشتی،‏ سر آن با روش مدل شکل فعال حذف و عملکرد روش پیشنهادی در پیش بینی وزن،‏ با روش بخش بندی اتسو مقایسه گردید. ضریب تبیین بدست آمده در روش مدل شکل فعال میان وزن واقعی با مساحت و محیط به ترتیب (97%R2=) و (93%R2=) و برای روش اتسو به ترتیب میان وزن واقعی با مساحت و محیط (93%R2=) و (92%R2=) مشاهده شد. با توجه به مقایسه این دو روش مشخص گردید که دقت پیش بینی وزن توسط مدل توسعه یافته با محیط و مساحت استخراج شده با روش مدل شکل فعال بالاتر از روش بخش بندی اتسو می باشد.