بررسی دموگرافیک مرگ و میر ناشی از تصادفات ارجاع شده به پزشکی قانونی استان فارس طی سال های1383 تا 1393

امروزه مرگ ومیر ناشی از سوانح ترافیکی مهم ترین جایگاه را به خود اختصاص می دهد و به یک تهدید مستمر و خطرناک برای سلامت عمومی حتی در جوامع توسعه یافته تبدیل شده است. این گزارش با هدف تعیین ارتباط متغیرهای دموگرافیک با سوانح منجر به فوت در استان فارس و هم چنین شناسایی گروه های در معرض خطر برای برنامه ریزی بهتر به منظور جلوگیری و کاهش مرگ ومیر افراد صورت گرفت.
این پژوهش مقطعی جهت بررسی وقوع تصادفات منجر به فوت در جمعیت تحت پوشش استان فارس در بین سال های 1383 تا 1393 اجرا شد.
برای جمع آوری داده های مطالعه از سوانح و حوادث ترافیکی از داده های ثبت شده در اداره کل پزشکی قانونی استان فارس استفاده شد. در این مطالعه متغیرهای سن، جنس، محل وقوع تصادفات اعم از درون شهری، برون شهری و جاده های روستایی و هم چنین زمان وقوع تصادفات به تفکیک ماه و سال بررسی گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای Excel وSPSS و آزمون های مربع کای، آنالیز Independent sample T-test و ضریب هم بستگی برای تعیین معنی داری استفاده شد.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که متوفیان حوادث رانندگی عمدتا مربوط به مردان (85/5 %)، در سنین جوانی (30-15 ساله) و در جاده های برون شهری (61/9%) است. بیشترین میزان تصادفات منجر به فوت در سال 1384 (11/7%) و در شهریورماه (10/6 %) و کمترین آن در سال 1393 (7/5 %) و در بهمن ماه (6/2 %) رخ داده بود. نتایج تحلیل داده ها نشان دهنده کاهش نرخ رشد تصادفات منجر به فوت به میزان 27/2% طی یازده سال بوده که بیشترین نرخ رشد تصادفات به تفکیک مربوط به سال 1392 (6/6 %) و کمترین آن مربوط به سال 1386 (21/5 %-) بود. هم چنین ارتباط بین سن و جنس متوفیان معنی دار محاسبه شد (0/001P<).
نتایج این مطالعه بیانگر این واقعیت است که مرگ ومیر ناشی از تصادفات جاده ای علیرغم روند نزولی طی سال های اخیر، عمدتا در گروه سنی مولد و کارای جامعه رخ می دهد و نیز با توجه شدت آثار سو روانی، اجتماعی و اقتصادی که سوانح ترافیکی بر پیکره جامعه وارد می سازد، اقدامات پیشگیرانه و فرهنگ سازی و آموزش جامعه بسیار ضروری می نماید تا بدین وسیله شاهد کاهش روزافزون در آمار مرگ های ناشی از تصادفات جاده ای کشور باشیم.