فلسفه حقوق شهروندی؛ عبور از وضع طبیعی به وضع مدنی

اغلب ما می اندیشیم که دارای حقوق وسیعی هستیم. اما چه چیزی حقوق ما را محدود می سازد و چه چیزی باعث می شود تا بتوانیم به حداکثر حقوق ممکن با ضمانت های اجرایی لازم دست پیدا کنیم؟ حقوق ما از چه نشات می گیرد؟ تا چه اندازه این حقوق ناشی از ذات انسانی ما و تا چه اندازه ناشی از زیست اجتماعی ما است؟ آیا علایق و خواست های فردی بر علایق و خواست های جمعی اولویت دارند یا بر عکس خواست ها و علایق جمعی بر علایق فردی دارای اولویت هستند؟ حقوق شهروندی به عنوان یک از دریافت های معرفتی و عملی جامعه انسانی مانند بسیاری دیگر از معارف و سبک زندگی انسان دارای زمینه ها و عللی است که عملا دلیل وجودی آن را توضیح می دهد. دلایلی که باعث می شوند تا بدانیم یک مولفه هم چون حقوق شهروندی چرا پدیدار می شود و شکل می گیرد. زمینه هایی که به ما کمک می کنند تا نسبت به ماهیت و چیستی و چرایی چنین مولفه هایی آگاهی بیشتری پیدا کنیم و بتوانیم برای دوام و بقای آن چاره اندیشی کنیم. به این معنا اگر دوام زمینه ها را باعث دوام موضوع بدانیم، رد این صورت برای بقا و دوام حقوق شهروندی کافی است تا به تقویت زمینه های شکل گیری موضوع بپردازیم تا اطمینان حاصل کنیم که موضوع مورد نظر از دوام و بقا و تعالی برخوردار خواهد بود.