نیم رخ روانی - اجتماعی معتادان نوجوان ایرانی

این پژوهش با هدف بررسی برخی مشخصات معتادان نوجوان (y<20) ایرانی شامل جنسیت، سن شروع، نوع ماده ی مصرفی، روش مصرف، سابقه ترک، وضعیت خانوادگی، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، وجود علائم روانی، سابقه اقدام به خودکشی، و علت گفته شده برای مصرف انجام شده است.
در این پژوهش از میان بیش از 500مراجعه به یک مرکز سرپایی ترک اعتیاد در تهران، 65 نفر که حداکثر 20 سال سن داشتند و مشخصات آن ها از پرونده ها استخراج شد و به شکل توصیفی وگذشته نگر مورد بررسی قرار گرفتند. که از بین این تعداد %98/46 مذکر بودند. کم ترین سن شروع 8سالگی، بیش ترین ماده ی مورد مصرف تریاک و هروئین (%79/99) و بالاترین روش مصرف «تدخین» (%43/18در مورد تریاک و %57/14 برای هروئین)بود.
در %76/93 این افراد، حداقل یک بار سابقه ی ترک وجود داشت. %73/84 وضعیت ناهنجار اجتماعی-اقتصادی و %60/00وضعیت ناهنجار خانوادگی از نظرعاطفی داشتند. در تمام این افراد علائم روانی (بیش از همه اضطراب و افسردگی) و در %21/53 از آنها سابقه ی مراجعه به مراکز سرپایی یا بستری روان پزشکی به دلیل علائم روانی وجود داشت، که از میان عده ای اخیر در %28/57 موارد سابقه اقدام به خودکشی بیان شده است. بیشترین علت ادراک شده یا تصوری برای شروع مصرف، وجود مشکلات عاطفی و خانوادگی (%61/53) ذکر شده بود.
الگوی مصرف نوجوانان ایرانی علاوه بر دشواری هایی که برای ترک دارد، خطر انتقال HIV، هپاتیت و ارتکاب جرم را نیز به همراه دارد. بنابراین ضمن برنامه ریزی برای توسعه خدمات پیشگیرانه و درمانی، با توجه به دوره سن نوجوانی که متضمن فعالیت جنسی است، از یک سو وناموفق بودن نسبی درمان های مبتنی بر پرهیز کامل از سوی دیگر، باید برای توسعه خدمات و برنامه های کاهش عارض نظیر درمان نگه دارنده با متادون، تعویض سرنگ، آموزش روابط جنسی سالم، و مشاوره ایدز اقدام هایی عاجل به عمل آورد.