شناسایی و تعیین مکان گیرنده های HCA2 در دستگاه ادراری موش صحرایی نر به روش ایمونوهیستوشیمی

گیرنده HCA2 به عنوان هدف داروی مهم کاهنده لیپیدهای سرمی، یعنی نیاسین، بسیار موردتوجه است. این مطالعه به تعیین حضور و نیز شناسایی نوع سلول های بیان کننده این گیرنده در بافت های مختلف دستگاه ادراری موش صحرایی نر شامل کلیه، میزنای، مثانه و میزراه (در پنیس) می پردازد.
در این مطالعه تجربی از 6 سر موش صحرایی بالغ از نژاد Wistar استفاده شد. مقاطع بافتی از بخش های فوق الذکر تهیه و به روش ایمونوهیستوشیمی بررسی شدند.
در کلیه رنگ پذیری شدیدی در آندوتلیوم مویرگ ها دیده شد درحالی که اپی تلیوم توبول های درهم پیچیده نزدیک به نحو متوسطی رنگ گرفتند. اپی تلیوم قوس هنله، توبول های درهم پیچیده دور و جمع کننده و نیز گلومرول، رنگ پذیری ضعیفی نشان دادند. در مثانه، بافت پوششی انتقالی و آندو تلیوم مویرگی رنگ پذیری ضعیفی از خود نشان دادند درصورتی که سلول های عضلانی صاف هیچ گونه رنگ پذیری نداشتند. در میزنای بافت پوششی انتقالی و نیز سلول های ماهیچه ای صاف رنگ پذیری ضعیفی داشتند؛ در بافت پنیس بافت پوششی میزراه و ماهیچه های صاف رنگ پذیری ضعیف داشتند درحالی که آندو تلیوم مویرگ ها رنگ پذیری متوسطی نشان دادند.
نتایج مطالعه حاضر بیانگر حضور گیرنده های HCA2 در سلول های متفاوت دستگاه ادراری موش صحرایی نر است. توزیع این گیرنده ها بسته به نوع سلول و نیز محل سلول در دستگاه ادراری، متفاوت است. این یافته ها زمینه مساعدی را برای مطالعات آتی روی نقش احتمالی این گیرنده ها در دستگاه ادراری فراهم می کند.