مدیریت کیفی آب مخزن سد بافت از طریق آبگیری انتخابی از محل خروجی های سد با استفاده از مدل CE-QUAL-W2

بهره برداری از مخازن سدها شامل یک سری اهداف کمی و کیفی می باشد که مواردی همچون تامین نیازهای آبی، مدیریت سیلاب و نیازهای زیست محیطی در بخش کمی و تامین نیاز با کیفیت مناسب، کاهش اثرات مخرب لایه بندی حرارتی و جلوگیری از تغذیه گرایی مخزن در بخش کیفی را شامل می شود. آگاهی از چگونگی تغییرات لایه بندی حرارتی در بازه زمانی دراز مدت، امری مهم به شمار می رود و مدیریت صحیح آن می تواند روی هزینه های ناشی از تصفیه آب تاثیر به سزایی داشته باشد و این هزینه ها را کاهش دهد. در این تحقیق، مخزن سد بافت در استان کرمان تحت مطالعه و بررسی قرار گرفت و وضعیت دمایی لایه های مختلف مخزن برای یک دوره 37 ساله پیش بینی گردید و سپس بهترین لایه در محدوده ترموکلاین یا اصطلاحا نرخ کاهش دما با افزایش عمق، با حداقل ضریب پخش آلاینده ها مشخص گردید. داده های موجود شامل یک بازه 12 ماهه میباشد که شش ماه برای واسنجی و شش ماه برای صحت سنجی مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تحلیل از سه سناریوی پرآبی، نرمال و کم آبی استفاده شد و برای شبیه سازی رفتار مخزن با توجه به شرایط موجود، مدل دو بعدی CE-QUAL-W2 مناسب ترین مدل تشخیص داده شد و با کمک این مدل ریاضی پروفیل عمقی دما به دست آمده است. نتایج نشان دهنده این است که این لایه بندی در فروردین ماه با شروع دوره گرما به صورت ضعیف شروع می گردد و در خرداد ماه شدت می گیرد. عمق ترموکلاین در ایام لایه بندی شدید که در مرداد ماه می باشد به ارتفاع شش متر در عمق بیست متری از کف می رسد که این عمق بهترین عمق برداشت آب در دوره لایه بندی حرارتی محسوب می گردد.