بررسی تاثیر استئارات ها بر مشخصات مکانیکی و دوام بتن

ورود آب و یون های مخرب همراه با آن به داخل بتن ازجمله مهم ترین عوامل تهدیدکننده پایایی سازه های بتنی می باشند. استئارات های کلسیم و روی به عنوان در دست رس ترین مواد به دست آمده از اسیدهای چرب، قادرند با ایجاد یک لایه آب گریز در منافذ مویینه و تغییر در کشش سطحی دیواره این منافذ، سرعت انتقال رطوبت را به داخل منافذ مویینه بتن در شرایط عدم وجود فشار هیدرو استاتیک کاهش دهند. ازاین رو در مطالعه حاضر، اثر استئارات های کلسیم و روی به عنوان مواد افزودنی نم بند روی مشخصات مکانیکی و دوام بتن های رایج (با نسبت آب به سیمان 47/0) بررسی شده است. به همین منظور، استئارات کلسیم و استئارات روی به مخلوط های بتنی عادی و خمیرهای سیمان، اضافه شده و تاثیر آن ها روی ویژگی های بتن و خمیر تازه شامل کارایی و درصد حباب هوای بتن، زمان گیرش خمیر سیمان، مشخصه های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی، جذب آب مویینه، جذب آب حجمی و مهاجرت تسریع شده یون های کلراید موردبررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که این مواد در غلظت نرمال و زمان گیرش خمیر سیمان استاندارد و همچنین درصد حباب هوای بتن تازه تاثیر محسوسی نداشته اند؛ اما نتایج آزمایش های بتن سخت شده نشان داد که با افزایش مقدار استئارات ها، جذب آب حجمی و مویینه بتن کاهش می یابد، به طوری که استئارات های کلسیم و روی در مقداری معادل 2 کیلوگرم در یک مترمکعب (5/0 درصد وزن سیمان) ، جذب آب نیم ساعته و عمق نفوذ مویینه را به طور میانگین 5 4 % و 2 5 % نسبت به بتن کنترل کاهش داده اند؛ اما این مواد به دلیل عدم تغییر در ساختار منافذ مویینه بتن، باعث تغییر قابل توجه در مقاومت الکتریکی و ضریب مهاجرت تسریع شده یون های کلراید نشده اند.