مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی زنجبیل(Zingiber officinale) بر بقای سلول های سرطانی ریه و سلول های فیبروبلاست جنینی موش

سرطان ریه عامل بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان است. زنجبیل گیاهی خوراکی و دارویی است که دارای خواص مهم درمانی از جمله خاصیت ضد سرطانی است. هدف این مطالعه، بررسی و مقایسه اثر عصاره هیدروالکلی این گیاه روی سلول های سرطانی ریه و سلول های فیبروبلاست جنینی طبیعی موش است. سلول های سرطانی ریه رده A459 و سلول های فیبروبلاست جنینی طبیعی موش در آزمایشگاه کشت شدند و با غلظت های مختلف عصاره زنجبیل به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. برای سنجش میزان بقاء سلول ها از روش MTT (3،4،5 دی متیل تیازول2 یل 2،5 دی فنیل تترازولیوم) استفاده گردید. زنجبیل در غلظت های 1800 و 2000 میکروگرم بر میلی لیتر و زمان 72 ساعت اثر کشندگی بیشتری روی هر دو نوع سلول داشت و باعث تغییرات مورفولوژیکی در سلول ها شد که در سلول های سرطانی مشهودتر بود. اثر کشندگی زنجبیل روی سلول های سرطانی در غلظت های 1000، 1200، 1400، 1800 و 2000 میکروگرم بر میلی لیتر به صورت معنی داری بیشتر از اثر کشندگی آن روی سلول های جنینی بود(05/0< P). اثر سمیت سلولی عصاره هیدروالکلی زنجبیل روی سلول های سرطانی ریه بیشتر از سلول های فیبروبلاست رویانی طبیعی موش است و می تواند به عنوان یک داروی ضد سرطان ایمن مورد توجه قرار گیرد.