نقش رسانه های تصویری در پیشگیری و بروز جرایم خشونت آمیز

در این مقاله تلاش هایی برای بررسی نقش رسانه های تصویری در بروز جرایم خشونت آمیز صورت گرفته است. مقاله حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی به دنبال پیدا نمودن ارتباط بین تاثیر تماشای فیلم و سریال های خشونت آمیز و جرائم است. مساله اصلی این مقاله این است که علل بروز خشونت در رفتار افراد جوامع چیست؟ رسانه ها تا چه اندازه در بروز جرایم خشونت آمیز می توانند موثر باشند؟ مصادیق جرایم خشونت-آمیز چیست؟ باتوجه به مطالعات انجام شده در این مقاله باید اذعان نمود که علل متفاوتی در بروز رفتارهای خشونت آمیز وجود دارد که از جمله مهم ترین آن ها می توان به فشارهای محیطی، کمبودهای مادی، ناکامی ها و سرخوردگی ها، عوامل اقلیمی، و در کنار علل یاد شده به زمینه های یادگیری خشونت توسط افراد در محیط خانواده توجه کافی نمود تا بتوان به اقدامات پیشگیرانه ی موثری در زمینه دست پیدا نمود. همچنین با توجه به نظریات تبیین کننده ی خشونت رسانه ای می توان اذعان نمود که رسانه ها با نمایش فیلم های خشونت آمیز می توانند موجبات بروز خشونت را فراهم آورده و جهانی خشن، ناامن و پرمخاطره را تکوین بخشند. آنچه آشکار است این که رسانه ها همانطور که در ایجاد امنیت نقش ایفا می کنند امکان دارد با تولید انبوه فیلم های خشونت آمیز و انتشار گسترده ی اخبار جرم و جنایت، خشونت و ناامنی، سبب انتقال تجارب و فنون ارتکاب جرم به کل مردم شوند. بر این اساس به نظر می رسد که رسانه ها به نوعی به طور مستقیم خودآگاه یا غیرمستقیم و ناخودآگاه در ترویج خشونت، جرم و جنایت و انحرافات اجتماعی دخیل هستند. یکی از مشکلاتی که در روند تولید برنامه های رسانه ای وجود دارد، عدم تطابق برنامه ها با نیاز روز جامعه است در حقیقت توسعه ی فرهنگ مبتنی بر خشونت در ساخت برنامه های رسانه ها، نه به دلیل نیاز جامعه، بلکه بیشتر به دلیل تقلید از فرهنگ رسانه ای جهانی و به ویژه غربی است؛ بنابراین شایسته است به منظور پیشگیری از جرایم خشونت آمیز در تولید و تدوین برنامه های رسانه ای، مقتضیات فرهنگی و روحیات جمعی افراد جامعه در نظر گرفته شود.