بررسی اثربخشی بوپرنورفین زیرزبانی در کنترل درد پس از اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی به روش بی حسی نخاعی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:
زمینه و هدف
درد یکی از شایع ترین علل تاخیر در ترخیص بعد از جراحی بوده و کنترل درد در بیماران ارتوپدی از آن جهت که درد در این بیماران می تواند با تاخیر در حرکت و محدودیت حرکات مفصلی همراه باشد، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مطالعه ی حاضر با هدف اثربخشی بوپرنورفین زیرزبانی در کنترل درد پس از اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی انجام گرفت. ASA بیمار کاندید اعمال جراحی ارتوپدی اندام تحتانی تحت بی حسی اسپاینال با 60
مواد و روش ها
در این مطالعه در مجموع 20 PCA) mg یک یا دو، طی یک کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی در قالب دو گروه کنترل )دریافت کننده ی مورفین با پمپ ساعت) مورد مطالعه قرار گرفتند. مداخله ها در ریکاوری و بعد از عمل جراحی انجام 8هر0/4 mg)) و بوپرنورفین زیر زبانی 100 ccدر ، میزان مپریدین مصرفی، و عوارض جانبی شامل تهوع و استفراغ، سداسیون، و خارش در 24 و 16 ،8 ،1 شد. درد بیماران در ساعت های ساعت اول بعد از جراحی ارزیابی و ثبت شد. 24
یافته ها
بیماران دو گروه کنترل )دریافت کننده ی مورفین) و گروه مداخله ) بوپرنورفین) از لحاظ متغیرهای پایه شامل توزیع جنسی ) تفاوت P=0/510))، و میانگین مدت عمل جراحی P=0/519) ASA)، کلاس P=0/195))، میانگین وزن P=0/350))، میانگین سنی P=0/766) )، و P>0/044) 16 ،)P=0/025) 8 آماری معنی داری با یکدیگر نداشتند. میانگین شدت درد در گروه بوپرنورفین زیر زبانی در ساعت های ساعت بعد از عمل در گروه 24 ) به طور قابل توجهی کمتر از گروه کنترل )مورفین) بود. میانگین مپریدین مصرفی در P>0/003) 24 ). دو P=0/019 و 49/33±19/02 mg در مقابل 38/50±15/60 mg)بوپرنورفین زیر زبانی به طور قابل توجهی کمتر از گروه مورفین بود ساعت مورد بررسی با یکدیگر نداشتند.24 گروه تفاوتی از لحاظ عوارض جانبی )سطح سداسیون، حالت تهوع، استفراغ، و خارش) در بوپرنورفین زیرزبانی در مقایسه با گروه کنترل )مورفین)، دارویی موثرتر در
نتیجه گیری
یافته های مطالعه ی حاضر نشان داد که اولا کاهش درد پس از جراحی های ارتوپدی اندام تحتانی می باشد و ثانیا از لحاظ عوارض جانبی نیز کم عارضه بوده و پروفایل ایمنی آن قابل مقایسه با مورفین می باشد.
زبان:
فارسی
صفحات:
24 تا 36
لینک کوتاه:
magiran.com/p1861935 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!