مطالعه عوامل موثر بر گرایش به اهدای اعضاء بدن: مطالعه موردی در یک دانشگاه نظامی

اهدای عضو، نوعی کنش اجتماعی است که بر اساس تصمیم فرد در زمان حیات و یا رضایت خانواده او در زمان مرگ مغزی صورت می گیرد. هدف از مطالعه بررسی عوامل موثر بر گرایش به اهدای عضو در یک دانشگاه نظامی بود.
این مطالعه توصیفی- مقطعی بر روی 330 نفر از کارکنان یک دانشگاه نظامی با روش پیمایش در سال 1396 انجام شد. داده ها توسط پرسشنامه و مصاحبه حضوری با دو گروه از افراد دارای کارت و فاقد کارت اهدا جمع آوری و با نرم افزارSPSS 18 و با روش های آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.
بر اساس آزمون های تی تست و کای دو، آمادگی عملی برای اهدای عضو با دو متغیر سن و تحصیلات رابطه معناداری دارد(0001/0 = P). حدود 75% کارکنان ارتش نگرش مثبتی نسبت به اهدای عضو دارند و سهم افراد دارای کارت اهدا از این میزان بیشتر از افراد فاقد کارت اهدا است. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد که بینش و آگاهی مذهبی بالاترین اثر (46%) را در تبیین تغییرات نگرش به اهدای عضو دارد که با افزایش عقل گرایی، اخلاق گرایی، مطلع بودن از ویژگی ها و شرایط اهدا عضو و در نهایت استفاده از رسانه های ارتباط جمعی در مجموع شانس یا احتمال آن که فرد در گروه دارندگان کارت اهدا عضو قرار گیرد، افزایش می یابد.
پژوهش حاضر نشان می دهد که عوامل اجتماعی و فرهنگی سهم بسزایی در امر اهدا و پیوند دارند و در راستای هموار کردن مسیر اهدای عضو نگاهی شایان توجه به این عوامل می تواند مثمرثمر باشد.