نقش اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری یادگیری در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان

یکی از اهداف مهم در بسیاری از پژوهش های تربیتی و روانشناسی بررسی عواملی است که موجب کاهش عملکرد تحصیلی در دانشجویان می شود. یکی از عوامل روانشناختی که در عملکرد تحصیلی اثرگذاراست، فرسودگی تحصیلی است. هدف از پژوهش حاضر، نقش اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری یادگیری در پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانشجویان است.
این پژوهش مقطعی – توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال تحصیلی 1394-1393 به تعداد 2460 نفر تشکیل دادند که 331 نفر از این افراد به روش نمونه گیری تصادفی و براساس جدول مورگان و کرچسی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری و مقیاس فرسودگی تحصیلی استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به روش ورود مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
بین متغیر های اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری با فرسودگی تحصیلی ارتباط منفی معنا داری وجود داشت (01/0>P). همچنین حدود 11% از واریانس مربوط به فرسودگی تحصیلی توسط اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری تبیین شد.
اشتیاق عاطفی، شناختی و رفتاری با فرسودگی تحصیلی ارتباط معناداری دارد. اشتیاق عاطفی به عنوان قوی ترین پیش بین فرسودگی تحصیلی محسوب می شود که با افزایش اشتیاق عاطفی در دانشجویان میزان فرسودگی تحصیلی در آنان کاهش می یابد.