نقش نگرش در پیشگیری و درمان اعتیاد

رواج دهندگان اعتیاد به خوبی به این نکته پی بردهاند که با ایجاد نگرش مثبت به موادمخدر و شیوع باورهای غلط در میان افراد جامعه میتوانند بازار مصرف خوب و سودآوری به دست آورند. از این رو، یکی از دلایل عمده مشکل اعتیاد، خطر هنجار شدن مصرف مواد و نگرش مثبت به موادمخدر و آثار آن است. بر این اساس، بررسی نقش نگرش به موادمخدر در پیشگیری و درمان اعتیاد امری ضروری است. در این پژوهش عوامل موثر بر ایجاد نگرش مثبت و منفی نسبت به موادمخدر و اعتیاد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بسیاری از پژوهشها نشان میدهد که نگرش به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر رفتارهای اعتیادآور تاثیر میگذارد. از این رو، میتوان با تغییر نگرشهای مثبت افراد و تقویت نگرشهای منفی آنان نسبت به مواد مخدر از تمایل به سوء مصرف مواد و تداوم آن پیشگیری نمود. هر چه این نگرش ها بر علم، تجربه و آموزش متکی باشد در رفتار آینده فرد موثرتر خواهد بود. با شناخت نگرشهای مثبت و منفی، شدت و ضعف آنها، بررسی عوامل موثر بر شکلگیری نگرشها و تدوین برنامه های آموزشی پیشگیرانه خانواده محور و هدفمند میتوان نگرشها را هدایت نمود و با تغییر آنها به تصحیح رفتار پرداخت. برنامهریزی ها باید به نحوی باشد که نوجوانان و جوانان در سلسله آموزش های ارتقاءتوانمندی اجتماعی و روانی نسبت به مواد نگرشی منفی پیدا کنند. در مجموع میتوان گفت اصلاح و تغییر نگرش افراد نقش مهمی در پیشگیری و درمان اعتیاد دارد.