بررسی اثر چهار گیاه پوششی بر مدیریت علف های هرز در باغات آلو (Prunus domestica) در شهرستان ارومیه

به منظور بررسی تاثیر گیاهان پوششی زمستانه و روش های مدیریت بقایای آنها بر تراکم و وزن خشک علف های هرز، آزمایشی طی دو سال زراعی 1394-1392 در یک باغ آلو (Prunus domestica) در شهرستان ارومیه اجرا شد. آزمایش با آرایش تیماری کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل ترکیب چهار گونه گیاه پوششی شامل چاودار Secale cereale))، شبدر ایرانی (Trifolium resupintum)، کلزا (Brassica napus) و جو (Hordeum vulgare) در کرت های اصلی و دو روش مدیریت بقایا شامل استفاده از موور و روتیواتور در کرت های فرعی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین وزن خشک گیاهان پوششی، به ترتیب به چاودار (275 گرم بر مترمربع) و شبدر (97 گرم بر مترمربع) و نیز بیشترین و کمترین شاخص سطح برگ گیاهان پوششی، به ترتیب به چاودار (5/3) و شبدر (4/1) تعلق داشت. مقایسه تیمارهای استفاده از روتیواتور و کف بر کردن نشان داد که روتیواتور بهتر از کف بر کردن، تراکم علف های هرز (67 درصد) و وزن خشک کل علف های هرز (31 درصد) را کاهش داد. به طور کلی، کاشت چاودار و جو، به همراه استفاده از روتیواتور، بهترین راهکار قابل توصیه برای کنترل علف های هرز در باغات آلو است.