طراحی مدل توسعه مشارکت ورزشی (مطالعه موردی استان گیلان)

هدف از این پژوهش توسعه نظری و مفهومی مشارکت ورزشی با رویکرد مدلسازی در ورزش استان گیلان بود.
روش شناسی: روش تحقیق از نوع اکتشافی- پیمایشی بود. 154 کارشناس اجرایی و متخصص علمی در حوزه ورزش همگانی استان گیلان به صورت هدفمند مورد نظرخواهی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای، مصاحبه و پرسشنامه بود. ابزار اصلی پرسشنامه محقق ساخته شامل متغیرهای پژوهش در مقیاس لیکرت 5 گزینه ای می باشد. روایی پرسشنامه از طریق نظر متخصصان (12 نفر) و تحلیل عاملی (شاخص برازش) و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (90/0) مطلوب ارزیابی شد. یافته های کیفی و کمی پژوهش در سه رویکرد ساختاری (Amos)، سیستمی و رفتاری مدلسازی شدند.
بر اساس نتایج، مدل ساختاری پژوهش دارای برازش مطلوب بود. بر اساس تحلیل مسیر اثر متغیرهای؛ محیطی بر فردی (673/0)، محیطی بر مدیریتی (739/0)، محیطی بر خدماتی (672/0)، مدیریتی بر فردی (714/0)، مدیریتی بر خدماتی (962/0) و خدماتی بر فردی (871/0) مثبت و معنی دار می باشد. همچنین سه عامل؛ مدیریتی، خدماتی و محیطی به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر روی سطح فردی بودند.
در تفسیر یافته ها می توان گفت که برای توسعه مشارکت ورزشی مولفه های فردی تعیین کننده نهایی هستند. بنابراین زمینه یابی محیطی، عملیات مدیریتی و کیفیت بخشی خدمات در نهایت باید از طریق تقویت متغیرهای فردی سبب افزایش تقاضامحوری و استمرار مشارکت ورزشی در افراد شود.