ارزیابی عملکرد لاین های امید بخش جو در شرایط تنش کم آبی و آبیاری کامل

به منظور ارزیابی پایداری عملکرد لاین‏های امید‏بخش جو، تعداد 9 لاین و رقم بهمن در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در دو شرایط آبیاری کامل و تنش کم آبی انتهای فصل در سال های زراعی 95-93 مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج میانگین دو ساله عملکرد دانه نشان داد در شرایط آبیاری کامل لاین های 3، 4، 5، 7، 9 (رقم جلگه) و 10 بین 15 تا 37 درصد و تحت شرایط تنش کم آبی لاین های 2، 7 و 9 (رقم جلگه) بین 15 تا 19 درصد نسبت به رقم بهمن (شاهد) افزایش عملکرد داشتند. بر اساس شاخص‏های MP، HARM، STI وGMP لاین‏های 7 و 9 (رقم جلگه) به عنوان متحمل‏ترین لاین‏های امید‏بخش جو نسبت به شرایط تنش کم آبی شناخته شدند. تجزیه کلاستر بر اساس شاخص‏های تحمل به خشکی، ژنوتیپ‏های جو را در سه کلاستر قرار داد. نتایج نشان داد میزان فعالیت آنزیم‏های GPX، CAT، MDA، H2O2و SOD در شرایط تنش کم آبی نسبت به آبیاری کامل افزایش نشان دادند. آنزیم سوپراکسیددسموتاز به دلیل داشتن بالاترین همبستگی مثبت و معنی‏دار با عملکرد دانه، موثرترین آنزیم در تحمل گیاه به شرایط تنش کم آبی تشخیص داده شد. نتایج تجزیه کلاستر بر اساس خصوصیات آنتی اکسیدانتی نشان داد که ده ژنوتیپ مورد مطالعه در دو کلاستر قرار گرفتند که کلاستر دوم شامل لاین‏های 1، 2، 7 و 9 (رقم جلگه) به عنوان متحمل‏ترین لاین‏های امید‏بخش جو معرفی شدند. در نهایت بر اساس کلیه شاخص های مورد بررسی لاین‏های شماره 7 و 9 (رقم جلگه) به عنوان لاین های برتر از رقم بهمن در شرایط آبیاری کامل و محتمل‏ترین لاین‏های جو نسبت به تنش کم آبی شناسایی شدند.