ارزیابی عوامل موثر بر سطح اثربخشی و رضایتمندی بیماران از فضاهای درمانی، مورد پژوهی: بیمارستان های شهر یزد

در سال های اخیر، تلاش های بسیاری صورت گرفته تا طراحی بیمارستان ها -که ازجمله محیط های پراسترس به شمار می روند- بر اساس افزایش رضایتمندی بیماران، کاهش استرس و ارتقاء سلامت و بهبود بیماران صورت پذیرد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل فیزیکی و ذهنی موثر بر دیدگاه بیماران در بیمارستان های شهر یزد شهر انجام شده است. این پژوهش از حیث هدف، جزء پژوهش های کاربردی است و از روش پژوهش پیمایشی و همبستگی استفاده شده است. در این راستا از آزمون آماری کولموگراف – اسمیرنف جهت تشخیص نرمال بودن توزیع داده های پژوهش و از آزمون های آماری رگرسیون خطی چندگانه و آزمون همبستگی پیرسون جهت تعیین رابطه و شدت و جهت رابطه بین متغیرها استفاده شده است. علاوه بر این جهت تبیین معناداری مدل رگرسیونی چندگانه از روش تحلیل واریانس ANOVA استفاده شده است. جهت گرداوری داده ها از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که عوامل فیزیکی در بخش های بستری دارای ارتباط معنادار و بالایی با میزان رضایتمندی افراد می باشد درحالی که این ارتباط معنادار بین عوامل ذهنی و رضایتمندی بیماران دیده نمی شود. لذا باید شرایط و امکاناتی را در بخش های بستری فراهم آورد تا علاوه بر ارتقاء عوامل فیزیکی، به عوامل ذهنی نیز توجه شده و شاهد کاهش استرس و افزایش رضایتمندی بیماران در این محیط ها باشیم. همچنین از دیدگاه بیماران تاثیرگذارترین عوامل کالبدی بر کاهش استرس و افزایش رضایتمندی بیماران، استفاده از رنگ های مناسب، فراهم ساختن سرگرمی های مثبت (فیلم ها و کتاب های طنز) و برخورداری از تهویه مناسب و هوای تازه در بخش های بستری می باشد.