معیت الهی، مفهوم، اقسام و راه های تحقق آن از نگاه قرآن

از مباحث مهم و قابل طرح در حوزه معارف قرآنی، «معیت الهی» است.
با بررسی مضامین برخی از آیات شریفه این کتاب آسمانی، روشن می‏شود که گاه مقصود از همراهی و معیت خدای سبحان، اشراف وجودی و احاطه علمی او به همه آفریدگان خود از جمله انسان‏هاست که از آن به «معیت عام» تعبیر می‏کنیم و گاه مراد، عنایات ویژه پروردگار به افراد و گروه‏هایی خاص از انسان‏هاست که از آن به «معیت خاص» تعبیر می‏شود. معیت خاص خود بر دو گونه است، معیت مهر و معیت قهر که در اینجا بیشتر به معیت مهر پرداخته شده است.
شرط برخورداری از این عنایات، پیش از هر چیز، ایمان به خدا و پس از آن، تقوا، صبر و احسان به دیگران است. البته امور دیگری مانند: اطاعت از دستورهای خدا و پیامبر و پایبندی به میثاق الهی نیز در این زمینه، ایفای نقش می‏کنند که می‏توان آن‏ها را از مصادیق مهم تقوا دانست.