تاثیر تنش شوری بر صفات رویشی، ریختی و فیزیولوژیکی نهال های استبرق (.Calotropis procera Ait)

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر تنش آب شور بر صفات رویشی و فیزیولوژی نهال استبرق در شرایط گلخانه انجام شد. آزمایش در 6 سطح شوری (0، 5، 10، 15، 20 و 25 دسی زیمنس بر متر) در قالب طرح پایه کاملا تصادفی به مدت 5 ماه صورت گرفت. درصد زنده مانی نهال های استبرق در شوری های 0، 5، 10 و 15 دسی زیمنس بر متر به ترتیب 100، 100، 6/64 و 6/22 بود؛ اما در سطوح 20 و 25 دسی زیمنس بر متر هیچ نهالی زنده نماند. بزرگ ترین میزان طول و حجم ریشه در تیمار شاهد دیده شد. بیشترین مقادیر فتوسنتز، هدایت روزنه ای، تعرق، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، ارتفاع نهال، قطر یقه و تعداد برگ به تیمار شاهد تعلق داشت. بالاترین میزان دمای سطح و نسبت ریشه/ساقه به ترتیب در شوری های 15 و 25 دسی زیمنس بر متر دیده شد. به طورکلی، یافته های این پژوهش آشکار ساخت که در شرایط مورد مطالعه، نهال های 5 ماهه استبرق اگرچه در شوری 15 دسی زیمنس بر متر امکان زیست ضعیفی دارند، اما به شوری 10 دسی زیمنس بر متر سازگاری نسبتا خوبی از نظر اغلب ویژگی های رویشی، فیزیولوژیکی و زنده مانی نشان می دهند.