چالشها و فرصتهای روابط فیمابین ایران و گرجستان

جمهوری اسلامی ایران نیز مانند بسیاری از کشورها، پس از فروپاشی شوروی و اعلام استقلال جمهوری های آن از جمله گرجستان، حاکمیت و استقلال گرجستان را به رسمیت شناخت. از زمان فروپاشی شوروی و اعلام استقلال گرجستان، روابط تهران- تفلیس معمولا در سطح مطلوبی قرار داشته است. در واقع، بهرغم وجود برخی فرصتها برای ارتقای سطح روابط دو کشور، عوامل چالشزا عملا محدودیت فراروی روابط تهران و تفلیس را افزایش داده است. این پژوهش با اشارهای کوتاه به پیشینه روابط ایران و گرجستان، فرصتها و چالش های روابط بین دو کشور را مورد بحث و بررسی قرار میدهد. از اینرو سوال اصلی در این مقاله آن است که مهمترین عوامل تاثیرگذار ایجاد چالشها و فرصتها در روابط میان ایران و گرجستان کدام است؟ فرضیه و پاسخ احتمالی نیز این است که رویکرد امنیتمحور سیاست خارجی ایران و رویکرد غربگرای سیاست خارجی گرجستان چالش اصلی روابط بین دو کشور میباشد. از نتایج تحقیق این است که عواملی مانند برخورداری از اشتراکات تاریخی و فرهنگی و وجود پتانسیلهای موجود برای همکاری های اقتصادی بعنوان محرکی برای گسترش روابط دو طرف به حساب میآید. اما در عین حال این روابط با موانع و عوامل بازدارندهای از قبیل: رویکرد غربمحور گرجستان، رابطه ناتو و گرجستان، روابط با رژیم اسرائیل و آمریکا و پیوستن به ناتو و... از جانب گرجستان روبرو است. این پژوهش به صورت کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است.