ارزیابی تانیک اسید به عنوان منعقد کننده در کاهش کدورت آب در تصفیه مقدماتی

هدف از این پژوهش ارزیابی کارایی تانیک اسید به عنوان منعقد کننده در حذف کدورت آب است. آزمایش ها مطابق با روش آماری تاگوچی طراحی شد و بر روی نمونه های آب با کدورت مصنوعی کائولین و آب با کدورت طبیعی انجام شد. به منظور بهینه سازی فرایند انعقاد توسط تانیک اسید و بررسی تاثیر پارامترهای مختلف بر آن، هفت پارامتر pH، دز منعقد کننده، سرعت اختلاط سریع، سرعت اختلاط کند، زمان اختلاط کند، زمان ته نشینی و کدورت اولیه، به کمک آزمایش جار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج کلی به دست آمده از آزمایش ها نشان داد که در شرایط بهینه، تانیک اسید قادر است تا 71 درصد کدورت مصنوعی و تا 66 درصد کدورت طبیعی را حذف کند. به علاوه، تانیک اسید در آب های با کدورت پایین تر راندمان بالاتری از خود نشان می دهد. با انجام آنالیز واریانس (ANOVA) مشخص شد که دو پارامتر کدورت اولیه و زمان اختلاط کند، بیشترین تاثیر را بر قدرت منعقد کنندگی تانیک اسید دارند. در مجموع می توان بیان کرد که تانیک اسید از قابلیت منعقد کنندگی برخوردار است و بنابراین می تواند به جای منعقد کننده های متداول، در تصفیه مقدماتی مورد استفاده قرار گیرد.