ارزیابی تاثیر رطوبت بر پارامترهای مقاومت برشی فصل مشترک خاک رسی تثبیت شده با آهک-ژئوگرید با ابعاد چشمه های متفاوت

از روش های بهسازی خاک می توان به تثبیت با مواد افزودنی و تسلیح با المان هایی با مقاومت کششی بالا اشاره کرد. یکی از مهم ترین موادی که برای تثبیت خاک های ریزدانه به کار می رود، آهک است. اضافه کردن آهک به خاک رس سبب انجام واکنش هایی می گردد که منجر به بهبود خواص اولیه خاک می شوند. امروزه استفاده از ژئوسینتتیک ها برای بهبود ویژگی های مهندسی انواع مختلف خاک ها به خوبی پذیرفته شده است. اکثر مطالعات در گذشته محدود به خاک های درشت دانه بوده و تحقیقات و مطالعات اندکی در خصوص امکان پذیری استفاده از مسلح کننده در خاک های چسبنده انجام یافته است. با توجه به اثرات مثبت تثبیت خاک های ریزدانه با آهک و همچنین تسلیح این خاک ها توسط ژئوسنتتیک، بررسی اثرات توام این روش ها احتمالا بتواند کاربرد های مهندسی خاک های ریزدانه را گسترده تر نماید. از آنجایی که تغییرات فصلی، درصد رطوبت خاک ها را تغییر می دهد و این تغییرات در پارامتر های مقاومت برشی فصل مشترک خاک-ژئوگرید تاثیر گذار است، لذا آزمایش برش مستقیم بر روی نمونه های تثبیت شده با درصد های مختلف آهک و مسلح شده با 2 نوع ژئوگرید در دو حالت درصد رطوبت بهینه و درصد رطوبتی بالاتر از آن انجام شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزایش رطوبت منجر به کاهش تنش های موثر، مقاومت برشی نمونه های تثبیت و تسلیح شده و بازده مسلح سازی می گردد. قفل. و بست بهتری بین دانه های خاک و المان تسلیح در نمونه های مسلح شده با ژئوگرید با چشمه هایی به ابعاد 4*4 میلیمتر ایجاد شده و اندرکنش قوی تری را نسبت به نمونه های مسلح شده با ژئوگرید با چشمه های 10*10 میلیمتر دارند