سنگ های ادراری در حاملگی: چالش های تشخیصی و درمانی

اگرچه سنگ های ادراری در حاملگی شایع نیست اما صرف نظر از عوارض مرتبط با خود حاملگی، درد کولیکی ناشی از سنگ انسدادی شایع ترین علت درد شکمی در دوران حاملگی است که می تواند برای مادر و جنین خطرساز باشد و نیاز به مداخله گروهی و کار تیمی دقیق دارد. شرایط خاص و فیزیولوژیک حاملگی مانع انجام روش های استاندارد تشخیصی و درمانی است و باید بسیار دقت کرد تا اشعه خطری برای جنین ایجاد نکند.

ما حدود 80 مقاله معتبر را که درباره توافق و اختلاف آرای راهکارهای تشخیصی و درمانی سنگ های ادراری بحث کرده بودند، تهیه و جمع بندی کردیم.

سونوگرافی خط مقدم روش تشخیصی است که در صورتی که نتیجه بخش نباشد، باید روش های دیگری را مدنظر داشت.
خوشبختانه بیشتر سنگ های علامت دار در حاملگی به درمان های محافظه کارانه پاسخ می دهند؛ اما در درمان های ناموفق می توان از روش های مداخله ای موقت یا نهایی کمک گرفت. گرچه نفرستومی و یا تعبیه استنت دبل جی روش هایی استاندارد و کلاسیک در نظر گرفته شده اند، در شرایط خاص، انجام یورتروسکوپی و سنگ شکنی درون اندامی نیز روش مطمئن و کم خطری خواهد بود. سنگ شکنی برون اندامی (ESWL) همچنان به سبب ممنوعیت مطلق و نفرولیتوتومی از راه پوست (PCNL)، در شرایط عادی نیز توصیه نمی شود.

در مجموع، مدیریت درمان خانم حامله مبتلا به سنگ ادراری باید مدیریت تیمی شامل بیمار، متخصص زنان، ارولوژیست، رادیولوژیست و بیهوشی باشد. امید داریم همکاران عزیز با تجربیات خود و استفاده از راهنماهای بالینی و به ویژه در نظر گرفتن شرایط هر بیمار، ارزیابی و درمان مناسب و مطلوب را انجام دهند