بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر مقادیر BMI زنان بزرگسال دارای اضافه وزن

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر انجام هشت هفته تمرینات پیلاتس بر مقادیر BMI زنان بزرگسال دارای اضافه وزن می باشد. این مطالعه از نوع نیمه تجربی بوده و به منظور انجام آن، 22 زن بزرگسال دارای اضافه وزن به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه، (تجربی و کنترل) تقسیم شدند. گروه تجربی (6. 94 ± 37. 181 سال) ، (5. 91 ± 161. 181سانتی متر قد) ، (6. 77 ± 69. 909 کیلوگرم وزن) ، برنامه تمرین پیلاتس را به مدت هشت هفته هر هفته 3جلسه انجام دادند. در حالی که گروه کنترل (12. 34 ± 44. 09 سال) ، (3. 901 ± 158. 272سانتی متر قد) ، (11. 47 ± 71. 363 کیلوگرم وزن) ، هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پیگیری شدند. به منظور سنجش میزان BMI وزن (کیلوگرم) بر توان دوم قد (متر) تقسیم گردید. ابتدا آزمون کولموگورف اسمیرنوف در مورد پیش فرض نرمال بودن توزیع نمرات پیش آزمون و پس آزمون در رابطه با متغیرهای پژوهش انجام گرفت. همچنین برای همگنی واریانس گروه ها در پیش آزمون از آزمون لوین استفاده گردید. به منظور بررسی تاثیرات یک متغیر مستقل (تمرینات پیلاتس) بر متغیر وابسته (BMI) و وجود دو گروه آزمون، جهت مقایسه ی درون گروهی از آزمون تی هم بسته و برای مقایسه ی بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده گردید. نتایج نشان داد مقادیر آزمون تی همبسته برای مقادیر BMIدر گروه تجربی (t=2/87 و P= 0. 000) و برای آزمون تی مستقل (t=5/490 و P= 0. 009) است. این نتایج نشان می دهد هر دو گروه و همچنین گروه آزمایش در مراحل پیش آزمون و پس آزمون با یکدیگر تفاوت معنی داری دارند. برای یافتن تفاوت از مقادیر میانگین ها کمک می گیریم. میانگین میزان BMI گروه آزمایش قبل از شروع تمرینات پیلاتس 3. 82 ± 24. 769 و پس از هشت هفته تمرینات پیلاتس 3. 76 ± 23. 03 است، لذا متعاقب هشت هفته تمرینات پیلاتس میزان BMI زنان بزرگسال دارای اضافه وزن کاهش معنی داری داشته است بنابراین به جهت کاهش مقادیر BMI زنان بزرگسال دارای اضافه وزن انجام تمرینات پیلاتس توصیه می گردد.