اثر محلول پاشی آهن و روی به فرم های سولفاته و نانو ذرات بر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی نعناع فلفلی (. Mentha piperita L) تحت تنش شوری

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی آهن و روی به فرم های سولفاته و نانو ذرات بر خصوصیات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی نعناع فلفلی تحت تاثیر تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. عامل اول شامل: تنش شوری در چهار سطح (صفر، 40، 80، 120 میلی مولار NaCl) و عامل دوم شامل: محلول پاشی کود در پنج سطح (شاهد (بدون کاربرد کود) ، سولفات آهن 1500 میلی گرم در لیتر، سولفات روی 1500 میلی گرم در لیتر، نانو اکسید آهن 300 میلی گرم در لیتر و نانو اکسید روی 300 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که تنش شوری بر شاخص های رشدی و بیوشیمیایی نعناع فلفلی تاثیر معنی داری داشت و سبب کاهش صفات مورد بررسی شد. همچنین بررسی اثر متقابل داده ها نشان داد که بیشترین میزان شاخص های رشد و محتوای کلروفیل در تیمارهای شاهد (بدون تنش شوری) و تنش ملایم (40 میلی مولار) همراه با محلول پاشی نانو کود آهن و روی حاصل شد. به طوری که بیشترین ارتفاع بوته (78 سانتی متر) ، تعداد شاخه فرعی (36 شاخه در بوته) و طول برگ (6 سانتی متر) مربوط به تیمار شاهد (بدون تنش شوری) و محلول پاشی نانو کود آهن بود. درحالی که بیشترین عرض برگ (2. 16 سانتی متر) در تنش ملایم 40 میلی مولار همراه با کاربرد نانو کود آهن به دست آمد که تفاوت معنی داری با کاربرد کودهای نانو در تیمار شاهد نداشت. بیشترین میزان کربوهیدرات های محلول با مقدار 1. 28 و 1. 12 میلی گرم در گرم وزن خشک به ترتیب در شرایط تنش شوری 40 و 80 میلی مولار همراه با کاربرد نانو کود آهن به دست آمد. به طورکلی می توان گفت که مصرف نانو کود آهن و روی نسبت به شکل سولفاته آن در شرایط تنش شوری ملایم (40 میلی مولار) می تواند باعث افزایش رشد گیاه و بهبود خصوصیات بیوشیمیایی نعناع فلفلی شود.