شیمی کانی آمفیبول و دما- فشارسنجی عمق جایگیری توده گرانیتوئیدی تویه-دروار، جنوب باختر دامغان، سمنان

توده گرانیتوئیدی تویه دروار در 50 کیلومتری جنوب باختر دامغان در استان سمنان در جنوب زون البرز خاوری واقع شده است. این توده در داخل واحدهای سنگی پالئوزوئیک پیشین (سازندهای باروت، زاگون و لالون) نفوذ کرده است. بر اساس شواهد صحرایی و سنگ نگاری، این توده از مونزونیت، کوارتزمونزونیت و مونزودیوریت تشکیل شده است. ترکیب کانیایی توده شامل پلاژیوکلاز، آلکالی فلدسپار، کوارتز، ± بیوتیت، ± آمفیبول است. کانی های فرعی آن را ایلمینیت، مگنتیت، زیرکن، آپاتیت، تیتانیت، کالکوپیریت و کانی های ثانویه را سریسیت، اپیدوت،کلسیت و کلریت تشکیل می دهند. آمفیبول های موجود در سنگ های این توده از نوع کلسیم دار فشار پایین با ترکیب فروهورنبلند و با منشاء آذرین هستند. بکارگیری روش های دما-فشارسنجی به ترتیب دماهای 730-650 درجه سانتی گراد و فشارهای کمتر از 2 کیلوبار را برای توقف تبادل و تعادل نهایی آمفیبول در توده نفوذی تویه دروار به دست داده است که با عمق جایگیری کمتر از 5 کیلومتر توده سازگار است. وجود بافت های ریزبلور واکنشی هیپرسالوس تا ساب سالووس (پرتیتی، میرمکیتی، گرافیک، گرانوفیری) در سنگ های توده و نبود دگرگونی همبری آشکار در اطراف آن، نشانگر بالاآمدن و جایگیری دیاپیری توده در حالت نسبتا جامد و سرد در اعماق کم پوسته است. وجود رگه های معدنی از اکسید ها و هیدروکسید های آهن- منگنز، فلوریت، باریت، سرب و روی در سنگ های میزبان توده، نیز از نشانه های آشکار برای تایید این گفته هاست