اثرات محلول پاشی اسید سالیسیلیک و نیترات پتاسیم بر محتوای کلروفیل، نشت الکترولیت و رشد بنه های دختری زعفران در شرایط بیرجند

به منظور بررسی نقش محلول پاشی هورمون اسید سالیسیلیک و نیترات پتاسیم بر گیاه زعفران، آزمایشی دو ساله (94-1393 و 94-1395) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی سرایان (دانشگاه بیرجند) به اجرا در آمد. در این آزمایش، غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک (5/0، 1 و 2 میلی مولار بر لیتر) و نیترات پتاسیم (250، 500 و 1000 میلی گرم بر لیتر) به همراه تیمار شاهد (آب مقطر) در دو زمان بر روی گیاه زعفران محلول پاشی گردید. بر اساس نتایج آزمایش، بیشترین میزان کلروفیل a و نسبت کلروفیل a/b در تیمار 1000 میلی گرم بر لیتر نیترات پتاسیم به ترتیب به مقدار 935/6 و 64/123 میلی گرم بر گرم وزن تر حاصل شد که با سطح 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین میزان کلروفیل b در تیمار 5/0 میلی مولار اسید سالیسیلیک به مقدار 0849/1 میلی گرم بر گرم مشاهده شد که با تیمار 1 میلی مولار اسید سالیسیلیک اختلاف معنی داری نشان نداد. مصرف تمامی سطوح اسید سالیسیلیک و نیترات پتاسیم مقدار نشت الکترولیت ها را به طور نسبی کاهش داد. افزون بر این، بالاترین مقدار وزن تر پداژه دختری (90/3 گرم) ، تعداد برگ (8 عدد در هر بوته) و طول برگ (81/33 سانتی متر) در سطح 2 میلی مولار اسید سالیسیلیک، به دست آمد. در مجموع به نظر می رسد اسید سالیسیلیک و نیترات پتاسیم با تاثیر بر فرآیندهای فیزیولوژیک گیاه، سبب کاهش اثرات منفی تنش سرما بواسطه کاهش میزان نشت الکترولیت ها و نیز افزایش رشد بنه های دختری و توسعه اندام فتوسنتز کننده گیاه دارویی زعفران می شوند.