مقایسه ی خسارت بید سیب زمینی ، Phthorimaea operculella (Zeller)، در نه ژرم پلاسم سیب زمینی و تاثیر خاکدهی مجدد پای بوته و تغییر تاریخ برداشت در کنترل آفت

بید سیب زمینی یکی از مهمترین آفات سیب زمینی به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا محسوب می شود. کنترل این آفت معمولا بر پایه ی استفاده از حشره کش های شیمیایی استوار می باشد ولی به دلیل فعالیت لاروها داخل غده های موجود در خاک و غده های انبار شده، نتایج رضایت بخشی ازکنترل شیمیایی حاصل نمی شود. از این رو، استفاده از روش های جایگزین با کارایی بیشتر ضروری می باشد. در پژوهش حاضر، میزان خسارت بید سیب زمینی روی نه ژرم پلاسم سیب زمینی شامل مارفونا، اسپریت، فونتانه، اگریا، جلی، بامبا، 10- 82، اس-16 و اس-12 در شرایط مزرعه ای و گلخانه ای با هدف تعیین رقم یا ارقام مقاوم مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تاثیر دو عامل خاک دهی مجدد پای بوته ها و اثر چهار تاریخ مختلف برداشت در میزان خسارت طبیعی بید سیب زمینی بررسی شد. کم ترین و بیش ترین تعداد سوراخ ورودی لارو به ترتیب روی ارقام جلی و مارفونا مشاهده گردید. بررسی نمونه های برداشت شده از کرت هایی که دو بار عملیات خاک دهی در آن ها انجام گرفته بود، نشان داد که اختلاف معنی داری از نظر میزان آلودگی بین یک بار و دوبار وجود دارد و تیمار هایی که دو بار عملیات خاک دهی در آن ها انجام گرفته بود آلودگی کم تری داشتند. بررسی نمونه های برداشت شده در تاریخ های مختلف نشان داد که کم ترین و بیش ترین درصد غده های آلوده به ترتیب در تاریخ های برداشت اول شهریور ماه و 15 مهر ماه وجود دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود برای مدیریت بید سیب زمینی ضمن استفاده از رقم جلی و کلون امید بخش اس-12 که خسارت کم تری از بید در آنها دیده می شود، نسبت به خاکدهی مجدد پای بوته در اوایل مرداد ماه و برداشت به موقع محصول در اوایل شهریور ماه اقدام شود.