بررسی و شناسایی امتزاج پذیری آلیاژهای پلیمری در تهیه پیشرانه های جامد مرکب

نیاز به مواد پرانرژی با حساسیت کم برای کاربرد در پیشرانه¬های جامد مرکب باعث گسترش کاربرد پلیمرها و نرم¬کننده¬های پرانرژی همراه با مواد منفجره به عنوان محمل پلیمری شده است. مواد منفجره با محمل پلیمری متداول شامل سامانه¬ محمل بی¬اثر هستند و کارایی محدودی دارند. برای ارتقای کارایی سامانه¬های حاوی پلیمرهای بی¬اثر روش¬های مختلفی به کار رفته است. که مهم¬ترین آن¬ها به کاربردن پلیمرها و نرم¬کننده¬هایی است که به مقدار انرژی ترکیب می¬افزایند. این روش در ساخت مواد منفجره کارآمد و پیشرانه¬های جامد پیشرفته موثر است. یکی از مشکلات ترکیب¬های پلیمر-پلیمر و پلیمر-نرم-کننده امکان امتزاج¬ناپذیری آن¬هاست که این خود باعث کاهش کارایی آلیاژها و خواص سوخت¬های تهیه شده می¬شود. به همین دلیل بررسی و شناسایی امتزاج¬پذیری آلیاژهای پلیمری امر مهمی به شمار می¬رود. در این تحقیق به مطالعه و چگونگی استفاده از روش¬های مختلفی از جمله: آزمون¬های گرانروی¬سنجی، حرارتی، میکروسکوپ¬های الکترونی، تحلیل پرتو X، فراصوت، طیف¬های NMR، IR و آزمون¬های مکانیکی و... در جهت شناسایی و بررسی امتزاج¬پذیری آلیاژهای پلیمری پرداخته شود.