بهینه سازی فرآیند جذب سطحی کروم از محلول آبی با استفاده از نانوذرات پالادیوم بیوسنتزشده توسط میکروجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس

اهداف: کروم دارای آثار مخرب زیست محیطی است و تاکنون روش های شیمیایی مختلفی برای حذف کروم مورد بررسی قرار گرفته است، اما هزینه نسبتا بالا و مشکلات زیست محیطی باعث شده است تا از روش های نوین برای حذف کروم استفاده شود. هدف این پژوهش بررسی و بهینه سازی فرآیند جذب سطحی کروم از محلول آبی با استفاده از نانوذرات پالادیوم بیوسنتزشده توسط میکروجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس (Spirulina platensis) بود. در مطالعه تجربی حاضر، نانوذرات پالادیوم با استفاده از عصاره اسپیرولینا پلاتنسیس، سنتز و به روش طیف سنجی مادون قرمز، XRD و SEM مورد بررسی قرار گرفتند. در فرآیند جذب سطحی کروم عامل های pH، زمان تماس، غلظت اولیه کروم و مقدار جاذب بهینه سازی شد. همچنین ایزوترم های جذب کروم روی نانوذرات پالادیوم براساس آزمون مدل های ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ تعیین شدند. عصاره جلبک اسپیرولینا پلاتنسیس توانایی سنتز نانوذرات پالادیوم را داشت. مقادیر بهینه حذف کروم در pH معادل 2، غلظت کروم 0/1میلی گرم در لیتر، زمان تماس 20دقیقه و غلظت جاذب 0/5گرم در لیتر بود. کارآیی حذف با افزایش مقدار ماده جاذب افزایش یافت، به طوری که وقتی مقدار ماده از 0/01گرم به 0/5گرم افزایش پیدا کرد، درصد حذف از 68/9% به 98/1% تغییر کرد. RL برای نانوذرات پالادیوم در محدوده 0/95-0/17 بود که نشان داد، مدل لانگمویر برای جاذب کارآیی مناسبی داشت. نانوذرات پالادیوم بیوسنتزشده توسط میکروجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس کارآیی بالایی برای ازبین بردن کروم در محلول های آبی دارد.