رفتار کار آفرینی در میان اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین و عوامل ساختاری مؤثر برآن

زمینه و هدف: شرط لازم برای توسعه کار آفرینی، بررسی و شناخت دقیق وضعیت موجود کار آفرینی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی رفتار کار آفرینی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین و عوامل ساختاری مؤثر بر آن بود. روش پژوهش: مطالعه حاضر، مطالعه ای تحلیلی بود که به صورت مقطعی در سال 1397 در بین 270 هیات علمی در 5 دانشکده دانشگاه علوم پزشکی قزوین به روش سرشماری و با استفاده از پرسشنامه استاندارد 3 بخشی شامل مشخصات جمعیت شناختی، رفتار کار آفرینی و عوامل ساختاری انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از روش های آنووا و مدل رگرسیون خطی در نرم افزار Stata 13 استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره گزارش شده در بین 204 نفر اعضای هیات علمی برای رفتار کار آفرینی و عناصر ساختاری در میان اعضای هیات علمی به ترتیب 55/0 ± 76/3 و 89/0 ± 51/2 بود که نشان از وضعیت های مطلوب و متوسط برای کار آفرینی و عناصر ساختاری می¬باشد. دانشکده¬ پزشکی دارای نمره بالاتر بود و با افزایش سن و کاهش سطح تحصیلات رفتار کارآفرینی افزایش می یابد (05/0 > p). در مدل نهایی، استراتژی سازمانی تاثیر معنی داری بر رفتار کارآفرینی نشان داد (05/0 > p). با توجه به تاثیر عوامل ساختاری بر رفتار کار آفرینی اعضای هیات علمی، نیاز به توسعه زیر ساخت¬های مذکور از جمله استراتژی های سازمانی در دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور به منظور تسهیل توسعه رفتار کار آفرینی در بین اعضای دانشگاهی به شدت احساس می¬شود.