طراحی سازه ها توسط الگوریتم ترکیبی برخورد دینامیکی اجسام بهبود یافته و ژنتیک تحت بارگذاری چندگانه

مقاله حاضر به ارائه یک روش جدید بهینه سازی ترکیبی با استفاده از ترکیب دو الگوریتم بهینه سازی برخورد دینامیکی اجسام و الگوریتم ژنتیک (GMCBO) می پردازد. یکی از نقاط ضعف الگوریتم برخورد دینامیکی اجسام، افتادن در دام بهینه محلی و عدم رسیدن به بهینه سراسری است. برای رفع این نقطه ضعف، در این پژوهش ابتدا اصلاحاتی بر روی فرایند الگوریتم برخورد دینامیکی اجسام انجام گرفته و سپس استفاده از اعمال بعضی از مفاهیم الگوریتم ژنتیک در طی مراحل فرایند بهینه سازی، علاوه بر بالا بردن سرعت همگرایی، باعث افزایش قدرت یافتن جواب بهینه سراسری و فرار از دام بهینه محلی می شود. برای ارزیابی چگونگی عملکرد روش ارائه شده، به طراحی بهینه چندین سازه خرپای استاندارد پرداخته شده است. مقایسه نتایج تحلیل سازه ها به کمک روش GMCBO با دیگر روش های بهینه سازی نشان دهنده سرعت بالای همگرایی الگوریتم پیشنهادی و قدرت آن در یافتن جواب بهینه سراسری مسئله است.