مروری بر تولید تاکسول به روش های بیوتکنولوژیک

تاکسول داروی ضد سرطانی بسیار مهمی است که برای اولین بار از گیاه سرخدار (Taxus spp.) به دست آمد. با این وجود، تهیه دارو از طریق استخراج از منابع طبیعی دارای محدودیت های بسیاری است و نمی تواند پاسخگوی نیاز کنونی بازار باشد. بنابراین استفاده از روش های تولیدی جایگزین ضروری به نظر می رسد. تولید تاکسول از طریق فناوری های زیستی یکی از گزینه های اصلی مورد استفاده است و دارای مزایایی از قبیل مستقل بودن تولید از شرایط جغرافیایی و محیطی، سرعت تولید بیشتر و سهولت استخراج می باشد. مقاله حاضر مروری دارد بر تعدادی از مهم ترین روش های مورد استفاده در تولید بیوتکنولوژیک تاکسول. مطالب اصلی مقاله در پنج بخش طبقه بندی شده اند: (1) بیوسنتز تاکسول و ژن های مربوط به آن، (2) فاکتورها و راهبردهای موثر بر تولید تاکسول از طریق کشت های سلولی گیاهی سرخدار، (3) استراتژی های مبتنی بر دست ورزی ژنتیکی گیاه سرخدار به منظور تولید تاکسول، (4) استفاده از سیستم های هترولوگ در تولید تاکسان ها، و (5) اندوفیت های مولد تاکسول و تحقیقات مربوط به آن. همچنین در مورد وضعیت کنونی کاربرد فناوری های زیستی و چشم اندازهای آینده آن در تولید تاکسول توضیحاتی ارائه شده است.