تاثیر محلول پاشی نانو کربن کروی و اسید سالیسلیک بر صفات فیزیولوژیکی و میزان پارتنولید دو رقم بابونه کبیر (Tanacetum parthenium Linn. cv. Pharmasaat and Jelitto)

محرک های زیستی و غیرزیستی از طریق تاثیر بر برخی مکانیسم های درون گیاه باعث تولید متابولیت های ثانویه و تغییر در صفات فیزیولوژیکی گیاه می شوند. این مطالعه با هدف بررسی اثر غلظت های مختلف نانو کربن کروی و اسید سالیسلیک بر تغییرات فیزیولوژیکی و محتوای پارتنولید دو رقم بابونه کبیر انجام گرفت. این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام شد. فاکتور اول دو رقم بابونه کبیر (T. parthenium Linn. cv. Jelitto و T. parthenium Linn. cv. Pharmasaat) ، فاکتور دوم محلول پاشی با نانو کربن کروی در 5 سطح (0، 125، 250، 500 و 1000 میلی گرم بر لیتر) و فاکتور سوم محلول پاشی با اسید سالیسلیک در دو سطح
(0 و 2/0 میلی مولار) بود.
نتایج: نتایج نشان داد که رقم، غلظت های مختلف نانو کربن کروی، غلظت های اسید سالیسلیک و اثر متقابل آنها تاثیر معنی داری بر برخی صفات مورد مطالعه داشتند. به طوری که دو رقم در میزان کلروفیل a و b و میزان پارتنولید، از نظر آماری در سطح 1% اختلاف معنی داری داشتند. همچنین، اثر غلظت های نانو کربن کروی و اسید سالیسلیک در میزان پارتنولید عصاره معنی دار شد (01/0P <). لیکن، بیشترین میزان پارتنولید مربوط به رقم فارماست (Pharmasaat) و غلظت 500 میلی گرم بر لیتر بدون اسید سالیسلیک به میزان 32/290 میکروگرم بر 1/0 گرم ماده خشک بود. محلول پاشی غلظت 500 میلی گرم بر لیتر نانو کربن کروی و 2/0 میلی مولار اسید سالیسلیک سبب بهبود صفات فیزیولوژیکی و فیتوشیمایی هر دو رقم بابونه کبیر شد.