مقایسه گفتمان هسته ای در سیاست خارجی دولت نهم و دهم با گفتمان انقلاب اسلامی

این مقاله به بررسی گفتمان هسته ای در سیاست خارجی دولت محمود احمدی نژاد و مقایسه آن با گفتمان انقلاب اسلامی می پردازد. محقق با بهره گیری از نظریه تحلیل گفتمان لاکلا و موف به ارائه مفصل بندی گفتمان هسته ای دولت احمدی نژاد و نحوه هژمونیک شدن آن می پردازد، سپس نسبت آن را با گفتمان انقلاب اسلامی متاثر از مواضع آیت الله خامنه ای، رهبر انقلاب اسلامی بررسی می کند. در طول این سال ها، دولت اصول گرای احمدی نژاد، گفتمان هسته ای را با دال مرکزی حق مسلم ملت ایران و با دال های پیرامونی همچون فناوری بومی، مقاومت، پیشرفت اقتصادی، عدالت و استقلال مفصل بندی کرد. حاصل این گفتمان پیشرفت های سریع فناوری هسته ای در کشور و البته در کنار آن تحریم های گسترده بین المللی و یک جانبه بود. اگر چه فشار تحریم ها باعث شد تا گفتمان هسته ای جدیدی در کشور شکل گیرد، اما بدون شک گفتمان هسته ای دولت احمدی نژاد نقش موثری در پیشبرد سیاست های کلان نظام در دهه نود داشت.
در حالی که برخی تحلیل گران و یا جریانات سیاسی تلاش کرده اند تا گفتمان هسته ای دولت احمدی نژاد را یک گفتمان مستقل از گفتمان انقلاب و در واقع یک گفتمان افراطی و غیرعقلانی معرفی کنند، یافته های این مقاله نشان می دهد گفتمان هسته ای دولت احمدی نژاد با گفتمان انقلاب اسلامی متاثر از مواضع رهبر انقلاب اسلامی و سیاست های کلان نظام همسو بوده است.