تاثیر مدیریت کلش کلزا و کود نیتروژن بر عملکرد گندم و برخی از ویژگی های خاک

به منظور بررسی تاثیر نیتروژن و بقایای گیاهی کلزا بر عملکرد گندم و بهبود برخی خواص فیزیکی و شیمیایی خاک در تناوب کلزا- گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب کرت های خرد شده نواری در سه تکرار به مدت چهار سال زراعی (1393-1388) در ایستگاه تحقیقاتی چهارتخته شهرکرد انجام شد. تیمارها شامل سه سطح نیتروژن (صفر: N1، 25: N2و50: N3 کیلوگرم در هکتار) به عنوان عامل اصلی و چهار سطح مدیریت بقایای گیاهی کلزا (M1: جمع آوری کاه و کلش و خارج کردن از سطح کرت ها، M2: به زیر خاک بردن بقایای گیاهی موجود با گاو آهن برگرداندار، M3: مخلوط کردن بقایای گیاهی موجود توسط دیسک با خاک سطحی و: M4مخلوط کردن بقایای گیاهی توسط دیسک با خاک سطحی و سپس به زیر خاک بردن با گاو آهن برگرداندار) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر سال روی عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و وزن هزار دانه معنی دار شد. بیشترین مقادیر این صفات از سال دوم برداشت گندم حاصل شد. اثر نیتروژن روی عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، درصد پروتئین، نیتروژن اندام هوائی و وزن هزار دانهتفاوت معنی دار ایجاد نمود. حداکثر مقدار این صفات به ترتیب به میزان 10061، 3975 کیلوگرم در هکتار، 19%، 9/2 درصد و 7/38 گرم از تیمار N2 بدست آمد. اثر مدیریت بقایای گیاهی بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، کربن آلی خاک و وزن هزار دانه معنی دار شد. بیشترین میزان این صفات به ترتیب به میزان 10441 و 4186 کیلوگرم در هکتار، 4/36% ، 77/0 % و7/38 گرم از تیمار از تیمار M2 حاصل شد. اثر متقابل نیتروژن در بقایا روی عملکرد دانه و وزن هزار دانه معنی دار بود. بیشترین مقادیر این صفات از تیمار N2M2 بدست آمد. با توجه به نتایج این آزمایش می توان از تیمار N2M2 برای کشت گندم بعد از کلزا در منطقه شهرکرد و مناطق با شرایط خاک و اقلیم مشابه استفاده نمود.