تحلیل نشانه شناختی اجتماعی حضور کودک در داستان های کوتاه غسان کنفانی (بررسی موردی داستان کوتاه «جدران من حدید»)

داستان کوتاه «جدران من حدید» نوشته غسان کنفانی نمودی از ارزش ها و مفاهیم انسانی و آزادی خواهانه است که دنیای پرهیجان و رنگارنگ کودک را به فضایی واقعی یعنی تجربه هزاران فلسطینی نزدیک می کند که غربت و آوارگی را با تمام وجود حس کرده اند. در این مجال سعی شده است به شیوه توصیفی تحلیلی و با تکیه بر روابط زبانی و فرا زبانی در مطالعات نشانه شناختی اجتماعی مایکل هلیدی ضمن تحلیل چگونگی رمزگزاری واقعیت انسان فلسطینی، بازنمود غربت و دوری اجباریاز وطن، بارزترین نشانه های حضور کودک و ارتباط وی با این مفاهیم در داستان مذکور بررسی شود. نتایج پژوهش حاکی از این است که نویسنده در این داستان فریادها و دغدغه هایش را برای کودکان ترسیم می کند تا در ریشه و بن مایه جامعه موثر واقع شود؛ وی به خوبی دریافته که کودک در پی فهم واقعیت هاست، لذا فرایندهای ذهنی و ادراکی بیشترین بسامد را در رمزگزاری واقعیت و درک مفاهیمی انتزاعی از قبیل آزادی، اسارت، غربت برعهده گرفته است، ضمن اینکه از قدرت روابط فرازبانی همچون نشانه های زمانی و مکانی، نوع نگاه، حالات چهره و رفتار به عنوان تکمیل کننده معنا و در راستای القای پیام غافل نمانده است.