جستجوی معقولیت حاکم بر آرائ "ریچارد فولی (Richard Foley, (1947-

ریچارد فولی در زمره نظریه پردازان مشهور در باب معرفت شناسی و معقولیت محسوبست. نظریه مختار او در معرفت شناسی، "مبناگرائی انفسی" (Subjective foundationalism) است. با مطالعه آثار وی البته مشخص می شود که اتخاذ چنین موضعی در معرفت شناسی بدلیل پروردن نظریه معقولیت سازگار با آن بوده است. "مبناگرائی" وجه ممیزه نظریه معرفت فولی, از دیدگاه هائی همچون انسجام گرائی (coherentism) است. "انفسی بودن" نیز در تقابل با آفاقی بودن نحله هائی مثل اعتمادگرائی (reliablism) قرار می گیرد. فولی بر اساس این موضع معرفت شناختی، نظریه ای بدیع در باب معقولیت ارائه می دهد که معرفتی (اپیستمیک) بودن و مهمتر از آن معطوف به هدف بودن (Goal oriented) از خصائص آنست. وی همچنین عقیده مقبول (Reasonable beliefe) را جایگزین عقیده معقول (Rational beliefe) در نظریه معقولیت می کند. نظریه معقولیت فولی, بدلیل احتواء بر مفاهیمی چون منظر (perspective) ، استدلال مناقشه ناپذیر (Uncontraversial argument) ، تامل عمیق (Deep reflection) ، عمیق ترین ملاکهای معرفتی (Deepest epistemic standards) و… نوعی ذهنی گرائی و نسبی گرائی را متداعی می کند که البته از آن مبراست. در این مقاله تلاش می شود ضمن بررسی و بازسازی نظریه معقولیت فولی، معقولیت حاکم بر خود این نظریه نیز از طریق پیگیری استلزامات آن کشف گردد. این تلاش از طریق احاله هر یک از عناصر مقوم نظریه معقولیت فولی به بنیاد وجودی آن صورت می بندد. مدعای مقاله در خصوص معقولیت حاکم بر نظریه معقولیت فولی آن است که این معقولیت نه به اعتبار ملاک های منطقی بلکه مبتنی بر احوال و عناصر اگزیستانسیال آدمی است که تامین می گردد.