مقایسه روند نیکویی برازش توزیع های احتمالی با افزایش حجم نمونه مطالعه موردی: 119 سال بارش مشهد

تحلیل آماری بارش یکی از نیازهای مهم هوا و اقلیم شناسی، هیدرولوژی، پیش بینی خشکسالی و غیره است. حجم نمونه در نتایج تحلیل آماری بارش مهم است. نمونه های بارش موجود در ایران اغلب کوتاه مدت و فقط چند ایستگاه حداکثر 61 سال آمار دارند. 119 سال بارش طولانی مدت شهر مشهد جمع آوری و پس از ترمیم تحلیل آماری شد. غربال داده ها و آزمون های پایه (تصادفی بودن، همگنی، استقلال و…) بررسی شدند. داده ها با نمونه هایی به حجم 31 تا 119 سال (با نموهای ده ساله) تقسیم و تاثیر تغییر حجم نمونه بر نتایچ تحلیل های آماری بررسی شد. میانگین، انحراف معیار و ضرایب چولگی و کشیدگی این نمونه ها تغییر چندانی ندارند. هفت قانون احتمالی گامبل نوع1، گامای 2پارامتری، لوگ نرمال 2و3پارامتری، پارتوی تعمیم یافته، حدی تعمیم یافته و پیرسون نوع 3 با پنج روش برآوردی گشتاورهای معمولی و وزن دار احتمالی (PWM) ، حداکثردرست نمائی و آنتروپی و گشتاورهای اصلاح شده بر داده ها برازش داده شد. ks آزمون نیکوئی برازش است. دو قانون پیرسن نوع 3 و پارتوی تعمیم یافته (هر دو با روش برآورد PWM) بهترین برازش را برای نمونه های فوق دارند. قانون گامای 2پارامتری (روشPWM) نیز در اولویت بعدی قرار دارد. نتایج به دست آمده حاکی از این است که حجم نمونه از 31 تا 119 سال تاثیر چندانی بر انتخاب توزیع های برتر آماری بارش سالانه ندارد. دوره های بازگشت به دست آمده با حجم های نمونه 31 تا 119 سال نیز محاسبه شدند. تغییرات آنها در دوره های بازگشت خشکسالی محسوس تر است. حداکثر تغییرات (دوره بازگشت 100 سال) برای ترسالی5% و برای خشکسالی24% مشاهده شد.