مقایسۀ کاربرد پیش و پس از برداشت اسید سالیسیلیک در روند پیری گل لیلیوم عید پاک رقم tresor

ازآنجایی که کیفیت و طول عمر گل های شاخه بریده به میزان زیادی تحت تاثیر عامل های پیش و پس از برداشت قرار می گیرد، لذا تلاش های بسیاری برای افزایش کیفیت و عمر ماندگاری آن ها با استفاده از روش ها و ترکیب های مختلف صورت گرفته است. در این پژوهش، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی برای بررسی تاثیر اسید سالیسیلیک در مرحلۀ پیش و پس از برداشت با سه تکرار بر عمر ماندگاری لیلیوم انجام شد. غلظت های 0، 50، 100 و 200 میکرومولار اسید سالیسیلیک روی بوته های گل محلول پاشی شد و پس از برداشت، گل های شاخه بریده در محلول هایی با همان غلظت ها قرار گرفتند. نتایج، نشان دهندۀ تاثیر مثبت اسید سالیسیلیک بر افزایش شمار غنچه و نیز تاخیر در کاهش فعالیت آنزیم های پاداکسنده (آنتی اکسیدان) بود و روند کاهش نسبت به شاهد با سرعت کمتری به پیش رفت. تیمار اسید سالیسیلیک تاثیر معنی داری در میزان پروتئین های کل در پنج مرحلۀ رشد و نموی نداشت و میزان پراکسید هیدروژن نیز در گلبرگ ها یک روند افزایشی همراه با یک آهنگ ثابت داشت که نسبت به شاهد کمتر بود. کاربرد پیش و پس از برداشت اسید سالیسیلیک در غلظت های 50 و 100 میکرومولار با افزایش ظرفیت پاداکسندگی یاخته ها و همچنین به وسیلۀ تنظیم توازن آب در گیاه، سبب افزایش عمر ماندگاری گل های شاخه بریدۀ لیلیوم نسبت به شاهد شد. با توجه به گسترش استفاده از ترکیب های شیمیایی زیانبار در محلول نگهداری گل های شاخه بریده، ترکیب مورد بررسی قابلیت زیادی برای استفاده در گلخانه های پرورش و تولید سوسن عید پاک، گل فروشی ها و خانه دارد.