تاثیر تنش شوری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و ریخت شناختی توده های بومی شلغم ایرانی (Brassica rapa)

به منظور بررسی تاثیر شوری بر برخی ویژگی های ریخت شناختی (مورفولوژیک) و فیزیولوژیک توده های شلغم ایرانی آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شوری آب در چهار سطح (0، 60، 120 و 180 میلی مولار کلرید سدیم) و عامل دوم 15تودۀ شلغم ایرانی بود. نتایج نشان داد، تنش شوری میزان وزن تر و خشک شاخساره (63 و 33 درصد) ، وزن تر ریشۀ غده ای (86 درصد) ، سبزینۀ (کلروفیل) a و b (52 و 5/37 درصد) ، پتاسیم برگ و ریشه (2/33 و 2/31 درصد) را کاهش و میزان سدیم برگ و ریشۀ غده ای را افزایش (84 و 3/90 درصد) داد. نتایج اثر متقابل شوری و توده نشان داد، توده های مشهد، یزد و بیرجند بیشترین کاهش میزان پرولین (71، 5/64 و 6/61 درصد) و توده های مهریز و کرمانشاه کمترین کاهش سبزینۀ a (22 و 3/32 درصد) در شوری 180 میلی مولار نسبت به شاهد را داشتند. سبزینۀ a و b با وزن تر (**8/0 و **72/0) و خشک اندام های هوایی (*73/0 و *68/0) همبستگی مثبت داشت. پرولین نیز به ترتیب با سدیم و پتاسیم برگ همبستگی مثبت و منفی (*43/0 و *42/0-) داشت. پتاسیم و سدیم ریشه همبستگی منفی (**88/0-) و معنی داری با هم داشتند. نتایج همچنین نشان داد، توده های شلغم ایرانی به تنش شوری واکنش های متفاوتی نشان می دهند و از یون های پتاسیم و سدیم می توان به عنوان شاخص انتخاب توده های متحمل به شوری در شلغم استفاده کرد.