پیش بینی سازگاری زناشویی برپایه سبک های دلبستگی

ارقام فعلی نشان می دهد که بسیاری از ازدواج ها در ایران در 20 سال اخیر با جدایی و طلاق پایان می یابد. با توجه به اثرات مخرب روحی و جسمی بر زوجین و همچنین فرزندانشان، برای محققان و متخصصان تلاش درجهت درک این پدیده مضر و اقدامات پیشگیرانه برای مقابله با این فاجعه مدرن، بسیار مهم است. سازگاری زناشویی یک هدف عالی در تحقق یک خانواده مطلوب است و به عنوان یک عامل اساسی در سلامت و توسعه اعضای خانواده عمل می کند. یکی از مهم ترین عوامل موثر بر سازگاری زناشویی، سبک دلبستگی است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه سبک دلبستگی و سازگاری زناشویی در زنان انجام شد. این مطالعه مقطعی بر روی 220 زن مراجعه کننده به مشاوره یزد در سال 1396انجام شد. شرکت کنندگان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه های سازگاری زناشویی و سبک های دلبستگی بزرگسالان است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 19) با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. سبک دلبستگی پیش بینی کننده سازگاری زناشویی بود. همبستگی منفی معناداری بین سازگاری زناشویی و سبک دلبستگی اضطرابی و اجتنابی وجود داشت، همچنین همبستگی سازگاری زناشویی و سبک دلبستگی ایمن به طور معناداری مثبت بود. با توجه به اینکه سبک های دلبستگی با سازگاری زناشویی ارتباط دارند، مشاوران می توانند با رویکرد زوج درمانی در اصلاح سبک های دلبستگی تاثیرگذار باشند تا بتوانند به حل اختلافات آنها قبل و بعد از ازدواج بپردازند.