تبیین مبانی فلسفی صیانت از قانون و بایسته های تربیتی آن از منظر افلاطون و کانت

مقاله در پی پاسخ به دو پرسش بر اساس آرای افلاطون و کانت در موضوع صیانت از قانون است. نخست آن که اطاعت از قانون چه مبنایی دارد و دوم آن که چه بایسته های تربیتی از آن قابل استنتاج است. روش بررسی از نوع استنتاج و قیاس است و برای یافتن وجوه اشتراک و تفاوت دیدگاه های دو فیلسوف از روش تحلیل تطبیقی بهره برده است. هر دو فیلسوف اطاعت پذیری مطلق در برابر قانون را تعریف صیانت از قانون می‎دانند. هدف از این صیانت در مقام عمل، تبعیت از قانون و در مقام نظر بحث و بررسی عالمانه برای اصلاح قانون است. دو فیلسوف در سه اصل تربیتی مشتمل بر آگاهی نسبت به مفاد قوانین، آگاهی نسبت به ضرورت قانون مداری و نگاه نقادانه نسبت به قوانین و محتوای آن ها مشترک اند. اما علاوه بر آن ها، افلاطون به اصول احترام به قانون و اولویت و تقدم مطلق قانون مداری، و کانت نیز به اصل تفکر و گفتگو قائل است. روش های تربیتی شامل تعیین سهمی های در برنامه درسی علوم اجتماعی برای بحث درباره قانون، تبیین ضرورت قانون مداری در محتوای برنامه درسی، ارائه الگوی عملی در اطاعت از قوانین آموزشی، برگزاری جلسات آزاداندیشی و تامل در بازبینی و اصلاح قوانین در مدرسه بر اساس اصول تربیتی فوق توصیه می شود.