حذف سرب از آب های آلوده توسط کلاله ذرت به عنوان یک بیوجاذب ارزان قیمت

ورود فلزات سنگین به منابع آب، اثرات زیان باری را برای سلامت انسان و محیط زیست به همراه دارد. در سالیان اخیر روش های جذب سطحی با استفاده از جاذب های طبیعی جهت حذف آلاینده ها از منابع آب به شکل فراوان مورد استفاده قرار گرفته اند. کلاله ذرت به عنوان جاذب زیستی می تواند در حذف یون سرب از محیط های آبی موثر باشد. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر حذف یون سرب به وسیله کلاله ذرت به عنوان بیوجاذب ارزان قیمت از آب های آلوده در شرایط آزمایشگاهی می باشد. در این پژوهش اثر متغیرهای pH ، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه در کارایی حذف یون سرب از آب های آلوده مورد بررسی قرار گرفت. داده های به دست آمده با ایزوترمهای ،Langmuir Freundlich و Temkin و سینتیک های واکنش شبه درجه اول، شبه درجه دوم، انتشار درون ذره ای و Elovich برازش داده شدند. آنالیز داده ها و رسم نمودارها با استفاده از برنامه Excel انجام شد. برای جاذب کلاله ذرت، مدل Langmuir تطابق بیشتری با داده های تجربی داشت و با استفاده از این مدل ماکزیمم ظرفیت جذب 74 / 78 میلی گرم بر گرم برای کاکل ذرت به دست آمد. شایان ذکر است که سینتیک جذب واکنش، سریع و کمتر از یک ساعت محاسبه شد. همچنین مشاهده گردید که سینتیک جذب از معادله شبه درجه دوم برای آلاینده سرب مطابقت بیشتری دارد (r2=0/99). نتایج به دست آمده نشان دادند که جاذب کلاله ذرت به دلیل داشتن سطح موثر بالا، گروه های عاملی SiOH ، ماکزیمم ظرفیت جذب بالا و سینتیک سریع واکنش، جاذبی موثر در حذف آلاینده سرب از محیط های آبی می باشد؛ از این رو استفاده از این جاذب به منظور حذف سرب از محیط های آبی پیشنهاد می گردد.