پهنه بندی استعداد زمین لغزش با استفاده از روش منطق فازی (مطالعه موردی: بخشی از حوزه آبخیز نکارود)

هدف از این پژوهش، ارزیابی استعداد زمین لغزش در بخش مرکزی حوزه آبخیز نکارود واقع در استان مازندران با استفاده از روش منطق فازی می باشد. به این منظور، ابتدا نقاط لغزشی با استفاده از عکس های هوایی و بازدیدهای میدانی مشخص و در پی آن نقشه پراکنش زمین لغزش ها تهیه گردید. سپس هر یک از عامل های موثر بر وقوع زمین لغزش از قبیل (درجه شیب، جهت شیب، شکل شیب، ارتفاع از سطح دریا، سنگ شناسی، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از جاده و فاصله از شبکه آبراهه) به عنوان یک لایه اطلاعاتی در محیط GIS رقومی و به منظور انجام تحلیل های مبتنی بر تئوری مجموعه های فازی، استفاده گردید. تحلیل های فازی با استفاده از نرم افزار Matlab 7. 1، پس از تعیین توابع عضویت برای هر یک از عامل های تاثیرگذار در وقوع زمین لغزش، صورت پذیرفت و سپس خروجی این نرم افزار که درجه حساسیت محاسبه شده برای هر پیکسل در نقشه محدوده مورد مطالعه می باشد، به محیط Arc Map منتقل و نقشه پهنه بندی استعداد زمین لغزش با استفاده از تابع عضویت مثلثی تهیه گردید. نتایج ارزیابی نشان داد که نقشه استعداد زمین لغزش تهیه شده با استفاده از تابع عضویت مثلثی، با شاخص جمع کیفی (4148/0) دارای دقت و صحت بالایی در منطقه مورد مطالعه می باشد.