پهنه ‏بندی آسیب‏ پذیری شهری ناشی از زلزله با استفاده از مدل Fuzzy-AHP (مطالعه موردی شهر تبریز)

پهنه ‏بندی خطر رویکرد مهمی از فرایند مدیریت پیش از بحران است که به برنامه‏ریزان و مدیران شهری در آماده‏سازی و کاهش آسیب‏پذیری کمک فراوانی می‏کند. مسئله اساسی انتخاب معیارهای آسیب‏پذیری و نحوه ترکیب این معیارهاست و به‏علاوه انتخاب مدلی مناسب است که بتواند به بهترین شیوه نمایانگر میزان آسیب‏پذیری باشد. شهر تبریز به‏عنوان بزرگ‏ترین مادر شهر شمال غرب کشور از نظر وسعت، شرایط صنعتی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اهمیت فراوان دارد، اما به دلیل هم‏جواری با گسلی بزرگ و فعال، شرایطی نامساعد دارد. در این مقاله با استفاده از نرم‏افزارهای IDRISI و ARCGIS و انتخاب 15 معیار و ترکیب مدل‏های منطق Fuzzy و AHP میزان آسیب‏پذیری منطقه‏های شهری و جمعیت ساکن در آن‏ها نیز تحلیل و استخراج‏شده است. نتایج نشان می‏دهد که مناطق 10 و 1 به ترتیب دارای بدترین شرایط ممکن هستند و تطبیق نتایج به‏دست‏آمده با وضع موجود، حاکی از دقت بالای مدل انتخاب‏شده در موضوع پهنه‏بندی خطر زلزله است.