اثربخشی آموزش خودکارآمدی بر استرس تحصیلی و مهارت‏های اجتماعی دانش آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن تاثیر آموزش خودکارآمدی بر استرس تحصیلی و مهارت های اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه اول انجام شده است. روش پژوهش آزمایشی است. طرح تحقیق آن پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آن را دختران متوسطه اول شهر معمولان (خرم آباد) تشکیل می دادند که در سال تحصیلی 94-93 مشغول به تحصیل بودند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی (ساده) بوده است. برای انتخاب نمونه از بین 8 مجتمع آموزشی و پرورشی شهر معمولان، یک مجتمع به صورت تصادفی انتخاب و پرسش نامه های خودکارآمدی شرر (1982) ، استرس تحصیلی زاژکووا و همکاران (2005) و مهارت های اجتماعی نوجوانان ایندربیتزن و فوستر (1992) بین تمام دانش آموزان دختر آن مجتمع اجرا شد. در این پژوهش، گروه آزمایش (15 نفر) با استفاده از پکیج آموزشی خودکارآمدی، 10 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. بعد از تجزیه وتحلیل، به صورت تصادفی، 15 نفر از دانش آموزانی که خودکارآمدی پایین، استرس تحصیلی بالا و مهارت های اجتماعی پایینی داشتند به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر نیز به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. سپس آموزش خودکارآمدی در 10 جلسه به عمل آمد. در نهایت، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه ها بر اساس تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش خودکارآمدی بر استرس تحصیلی و مهارت های اجتماعی گروه آزمایش تاثیر معنی داری داشته است، درصورتی که این تاثیر در گروه کنترل مشاهده نشده است. افزون براین، نتایج نشان داد که با آموزش خودکارآمدی، استرس تحصیلی کاهش و مهارت های اجتماعی افزایش یافته است. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که آموزش خودکارآمدی بر کاهش استرس تحصیلی و همچنین افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان، موثر است.