اثر غلظت های مختلف اکسین و سایتوکینین، محیط کشت پایه و کیفیت نور بر شاخه زایی از پینه قطعه های برگی دورگه هلو × بادام HS314""

به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اکسین و سایتوکینین روی شاخه زایی دورگه هلو× بادام "HS314" از قطعه های برگی گیاهچه های درون شیشه ای استفاده شد. قطعه های برگی روی محیط کشت طراحی شده برای بادام (AP) دارای چهار غلظت تیدیازورون (TDZ) (3، 6، 9 و 12 میلی گرم در لیتر) در ترکیب با دو غلظت IBA (صفر و 1/0 میلی گرم در لیتر) کشت گردید. در همه تیمارها پینه زایی دیده شد اما شاخه زایی تنها در محیط کشت AP دارای 12 میلی گرم در لیتر TDZ و 1/0 میلی گرم در لیتر IBA دیده شد. هم چنین اثر نور سرخ نیز مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از دو محیط کشت موراشیک و اسکوگ (MS) و گیاهان چوبی (WPM) دارای دو غلظت، صفر و 1 میلی گرم در لیتر IBAدر ترکیب با 12 میلی گرم در لیتر TDZ و دو طیف نوری (سفید و سرخ) استفاده شد و مشخص شد که در هر دو محیط کشت با 1 میلی گرم در لیتر IBAشاخه زایی غیر مستقیم اتفاق می افتد. شمار گیاه باززایی شده از برهمکنش محیط کشت و طیف نوری و نیز مقدار 1 میلی گرم در لیتر IBA متاثر شد. بنابراین استفاده از محیط کشت MSدر شرایط نور سرخ و یا WPM در شرایط نور سفید (حضور 1 میلی گرم در لیتر IBA و 12 میلی گرم در لیتر TDZ) برای باززایی از قطعه های برگی بهترین نتیجه را دادند.